Grenjadarstadur en Myvatn

We zijn vanochtend begonnen met een bezoek aan Grenjadarstadur, een gerestaureerde oude leefgemeenschap waar de huizen door middel van overdekte gangen met elkaar zijn verbonden. Dit was één van de manieren om de kou en wind buiten te houden, net als de constructie van de huisjes: deels gebouwd van hout en steen, geïsoleerd met turf en de daken bedekt met graszoden.

Het is een heel kleinschalig museum, maar zeer aan te raden. Vanaf weg 87 rij je er twee kilometer voor om. Het geeft een goed beeld hoe de mensen vroeger op IJsland hebben geleefd en hoe zij zich beschermden tegen de barre omstandigheden.

Daarna gingen we door naar Myvatn, dat Muggenmeer betekent. Het doet zijn naam eer aan: er zitten enorm veel muggen, maar ze steken niet. De weg er naar toe voert door een soort maanlandschap, dat zo onherbergzaam is dat het in de jaren ’70 werd gebruikt om astronauten te trainen voor een verblijf op de maan. Myvatn komt vanaf de hoogte in zicht en ligt als een oase tussen bergen, vulkanen en lavavelden. Er is hier nog veel vulkanische activiteit.

We hebben een wandeling gemaakt langs de kraterrand van de Hvellir, een vulkaan die 2500 jaar geleden voor het laatst is uitgebarsten. Het is een hele klim, maar de moeite waard. 

Daarna zijn we door gereden naar geothermische bronnen van … Mooier dan die in Geysir, maar ze stonken ook harder. Hier komt naast stoom en water, ook kokende modder omhoog. De bronnen laten afzettingen met de mooiste kleuren achter.

Omdat er hier zoveel geothermische activiteit is – de aardkorst is hier erg dun – is er vlakbij een grote warmtekrachtcentrale gebouwd. Volgens wetenschappers heeft de bouw van deze centrale in de jaren ’70 een grote uitbarsting bij de Katla veroorzaakt. Dit heeft er voor gezorgd dat er tot 1975 een enorm lavaveld is gevormd. Wij zijn er overheen gewandeld en op sommige plekken zit de warmte er nog in. Het is heel indrukwekkend om te zien hoe de nu nog zwarte lava in de wijde omgeving is uitgevloeid. Ook hier kwamen we weer mooie geothermische bronnen tegen. Het hele gebied ziet er haast buitenaards uit.

Het laatste vulkanologische bezoek was aan de krater Viti, waar in de diepte een mooi kratermeer ligt.

We hebben de dag afgesloten met een bezoek aan het lelijke stiefzusje van de Blue Lagoon, waar we hebben gezwommen in een glibberig, met algen afgezet mineraalbad. Wat ons betreft niet echt een aanrader.