Twee dagen eerder dan verwacht zijn we weer in de bewoonde wereld aangekomen. Nou ja , bewoond : Het Noorden is enorm leeg en hier in Steinsstadir waait het ook nog erg hard. Maar een mooie en avontuurlijke dag was het vandaag wel.
Vanochtend zijn we begonnen aan de Kjölur route, waar we eigenlijk een paar dagen voor hadden uitgetrokken. Maar de onverharde weg bleek toch beter begaanbaar dan we hadden gedacht en het gebied waar je doorheen rijdt is zo onherbergzaam, dat je er gewoon niet even een tent in opzet. De route is echt alleen geschikt voor 4x4 auto´s, ook al kwamen we onderweg ook een paar keer een gewone personenauto tegen.
In een dal, op het midden van de route, ligt een soort oase met stoombronnen: Hveravellir. Wat hebben we daar genoten: wondermooi om in deze woestenij zo'n kleurenpracht van water- en mineraalafzettingen tegen te komen. Hier stond ook heel veel wind en waaide de koffie, die je in een hutje kunt krijgen, uit je beker.
De route is in principe een lange rechte weg, maar toch wisten wij het te presteren om een verkeerde afslag te nemen. We zeiden nog en paar keer tegen elkaar dat de personenauto´s hier echt niet door zouden komen, todat de weg doodliep bij en bordje " beschermd natuurgebied" . Toen beseften we ons dat we goed verkeerd zaten en moesten we zo´n 10 kilometer terug. Het was wel een heel mooi stuk, maar alleen geschikt voor de gevorderde 4x4 rijder.
Weer aangekomen bij Hveravellir kwamen we een paar Engelsen met een gehuurde camper tegen, die we er nog net van konden weerhouden dezelfde fout te maken. De Engelsman deelde ons mee dat hij nog een derde tank bezine had.En dat hij daar toch wel wat nerveus van werd. Gezien de nog af te leggen afstand niet onterecht trouwens. We zijn achter hem aangereden tot de bewoonde wereld. Of hij uiteindelijk nog een tankstation heeft weten te bereiken weten we niet. Tankstations zijn ook in de bewoonde wereld dun bezaaid en daar moet je serieus rekening mee houden.
De Kjölur route is helemaal onverhard, maar een paar maanden per jaar open en bestaat voor een groot gedeelte uit wasbord. Dat is nog het best te berijden met enige snelheid, al moet je daar wel mee oppassen, want op het losse gruis heb je veel meer remweg nodig. We zijn een plaats tegengekomen waar een rivier moet worden doorwaden, maar bij regen kunnen dat er een paar meer zijn.
Onderweg kwamen we ook fietsers en wandelaars tegen. Respect, want dat is echt afzien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten